วันพุธที่ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2554

วันที่ไฟดับ..

เมื่อคืนนี้เวลา ประมาณสามทุ่มกว่า ฝนก็ไม่ได้ตกแรงซักเท่าไหร่ แต่พื้นที่บริเวณนี้
ไฟดับ...ทุกอย่างสงบเงียบ ไม่มีแม้เสียงของพัดลม ในความมืดและเงียบนั้น
มีเพียงชั้น และความคิด ที่เราสามารถคุยกันได้อย่างคล่องคอ
เราถามไถ่ซึ่งกันและกัน ....เรื่องที่ยังค้างคา ถูกหยิบยกเข้ามาเป็นประเด็น
เรื่องที่สับสน เรื่องแล้ว เรื่องเล่า ที่ชั้นได้ทบทวนอีกครั้ง เพื่อหาทางออก


บางทีในการใช้ชีวิต  ถ้าเรามีช่วงเวลาที่ได้พักแล้วฟังเสียงข้างในของตัวเองบ้าง
หยุด เพื่อที่จะฟังเสียงเงียบบ้าง  คุยกับตัวเองมากขึ้น เพื่อที่จะได้เข้าใจและรักกันมากขึ้น
เคยมีคำกล่าวว่า "สื่อสารกันมาขึ้น เข้าใจกันมากขึ้น" ในเมื่อวันๆๆ เรามัวแต่เข้าใจคนรอบข้าง
ให้เวลาเพื่อเราจะได้กลับมาเข้าใจตัวเราเองมากขึ้น คุยกับตัวเองบ้าง......


ไฟฟ้าดับ แค่ 30 นาที  แต่เข้าใจตัวเองมากขึ้น.........................

"เสียงข้างในจิตใจ เชื่อและทำต่อไป ไม่ต้องกลัวอะไร ทำอย่างที่ใจเธอต้องการ"




ดีใจที่เมื่อวานไฟดับ.......................เด็กหญิงหน้าบึ้งกับเจ้าขนฟู

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น