Nail......มองกี่ที ทำให้สดใสได้ตลอด

สีสีน ........
เรื่องของสี ถือว่าเป็นเรื่องน่ามหัศจรรย์มากเลย ของโลกใบนี้
ทั้งสีที่ธรรมชาติสร้างขึ้นมาเอง ทำให้โลกนี้ไม่น่าเบื่อจนเกินไป
หรือแม้กระทั่งสีที่มนุษย์สร้างขึ้น.....................ชั้นรักในสีสัน

นึกถึงศิลปินผู้ที่มีชื่อก้องโลก.............ที่รังสรรค์งานได้งดงามทั้งที่ตาบอดสี
ช่างน่าพิศวงนัก .......

ยามที่คนเราห่อเหี่ยวหรือหม่นหมอง สีพวกนี้สามารถบำบัด อารมณ์เหล่านั้นได้
เหมือนกับช่วงนี้ ช่วงเทศกาล เป็นช่วงเวลาที่ชั้นรอคอยมาตลอดของปี รองจาก สงกรานต์
เป็นช่วงเวลาที่เทศกาลจ่อคิวเรียงกันมา ตั้งแต่ วันพ่อ คริสต์มาส ปีใหม่
แสงสียามค่ำคืน เทศกาลแห่งการแสดงความรัก สีสัน ห่อของขวัญ และอีกหลายๆอย่าง


เหมือนสโนว์โกลฟ...ที่ชั้นมองได้ไม่มีเบื่อ
พร้อมกับสีสันที่เดี่ยวในร่างกาย ที่ชั้นคอยสรรค์สร้างบรรจงแต่งเสมอๆ เล็บมือ

11.11.11

11.11.11

ตัวเลขนี้ตอนแรกก็คิดว่าจะเป็นแค่เพียงตัวเลขธรรมดา
แต่พอลองมองถึงระยะเวลากว่าที่เรามาเจอกัน
เจอกันครั้งนี้ จะเจอกันอีกที ก็อีกร้อยปีข้างหน้า
นั่งคิดไปคิดมา ร้อยปี เป็นระยะเวลาที่นานเอาการเลยทีเดียว

แสดงว่า มันต้องไม่ธรรมดา......

หัวข้อที่เกี่ยวข้อกับตัวเลขที่ชั้นเขียนในวันนี้ ไม่รู้จะได้เขียนเรื่องซ้ำอีกรึป่าว
เพราะอีกร้อยปีข้างหน้า ยากที่จะคาดเดา ใช้ชีวิตอยู่เพียงสั้นๆก็พอ จะได้ไม่ทำร้ายโลกจนเกินไป

วันที่ 11 เดือน 11 ปี 2011 เวลา 11.11.11  นี้เวลาตามสากล
ถ้าเป็นเวลาไทยละ ก็ วันที่ 11 เดือน 11 ปี 2554 ธรรมดาขึ้นมาเชียว
อยู่ที่ใครจะมองอีกเหมือนเดิม  ไม่ว่าจะเรื่องราวใดก็ตาม หากเราตั้งมองให้มันธรรมดา
ยังไงมันก็ธรรมดา แต่ถ้าหากเราจะมองให้มันพิเศษ ยังไงมันก็พิเศษ

Do you believe in destiny........เช่นกัน บางครั้ง คนอื่นอาจจะมองว่าเธอธรรมดา
แต่ชั้นกลับรู้สึกว่าเธอช่างแสนพิเศษ.......พบเธอแล้วไม่เคยอยากให้หลุดไป
อยากเห็นเธอไปจนแก่ ถ้าหากว่าเราได้อยู่ด้วยกัน

ก็อยากจะรอดู 11.11.11 อีกครั้งพร้อมกับเธอ


ขนฟู......มะม่วง

พริบตา...

สายฝน กระแสน้ำ ลมพัด แดดจ้า
อารมณ์ของคนก็คล้ายกัน.........

สับสนวุ่นวาย คิดว่าอยากจะเริ่มบลอกที่ห่างหายไปนาน ด้วยการเริ่มต้นเรื่องราวที่ดี
ที่ได้ทำมา ช่วงที่ทิ้งห่างไป แต่มันกลับมีเรื่องขับข้องใจ มันขุ่นมัวเกินกว่าจะใสเรื่องราวสวยงามได้
 ใจเขาใจเรา.......คนส่วนใหญ่ชอบคิดว่าตัวเองเป็นผู้ถูกกระทำ แต่หาได้มองในทางกลับกันไม่
ว่าตัวเองนั่นแหละที่ได้ทำอย่างที่ได้กล่าวคนอื่นไว้ มัวแต่ร่ำร้องหาความสงสาร ช่างน่าเวทนานัก....

หลายครั้งพยายามทำความเข้าใจกับการอยู่กับคนหมู่มาก มากคน มากอารมณ์
รุนแรง แข็งกร้าว ดำมืด ด้านที่ซ่อนภายในคน ช่างน่ากลัว


อยากกลับไปบ้านนอก.............
ได้แต่มองรอยยิ้มที่แอบเก็บไว้ดูยามอ่อนล้า เพื่อช่วยชะล้างเรื่องราว
มีแค่สิ่งนั้นเท่านั้นที่บรรเทาได้

ความรัก : มะม่วง ยังคงรักขนฟูเสมอ