สายฝน กระแสน้ำ ลมพัด แดดจ้า
อารมณ์ของคนก็คล้ายกัน.........
สับสนวุ่นวาย คิดว่าอยากจะเริ่มบลอกที่ห่างหายไปนาน ด้วยการเริ่มต้นเรื่องราวที่ดี
ที่ได้ทำมา ช่วงที่ทิ้งห่างไป แต่มันกลับมีเรื่องขับข้องใจ มันขุ่นมัวเกินกว่าจะใสเรื่องราวสวยงามได้
ใจเขาใจเรา.......คนส่วนใหญ่ชอบคิดว่าตัวเองเป็นผู้ถูกกระทำ แต่หาได้มองในทางกลับกันไม่
ว่าตัวเองนั่นแหละที่ได้ทำอย่างที่ได้กล่าวคนอื่นไว้ มัวแต่ร่ำร้องหาความสงสาร ช่างน่าเวทนานัก....
หลายครั้งพยายามทำความเข้าใจกับการอยู่กับคนหมู่มาก มากคน มากอารมณ์
รุนแรง แข็งกร้าว ดำมืด ด้านที่ซ่อนภายในคน ช่างน่ากลัว
อยากกลับไปบ้านนอก.............
ได้แต่มองรอยยิ้มที่แอบเก็บไว้ดูยามอ่อนล้า เพื่อช่วยชะล้างเรื่องราว
มีแค่สิ่งนั้นเท่านั้นที่บรรเทาได้
ความรัก : มะม่วง ยังคงรักขนฟูเสมอ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น